وبلاگ

LiFePO4 سلول های LiFePO4 منفرد دارای ولتاژ نامی حدود 3.2 ولت یا 3.3 ولت هستند. ما از چندین سلول به صورت سری (معمولاً 4) برای ساخت یک بسته باتری لیتیوم آهن فسفات استفاده می کنیم. استفاده از چهار سلول فسفات آهن لیتیوم به صورت سری، تقریباً 12.8-14.2 ولت بسته را در صورت پر شدن به ما می دهد. این نزدیک‌ترین چیزی است که می‌خواهیم به باتری‌های اسید سرب سنتی یا AGM بیابیم. سلول‌های فسفات آهن لیتیوم، در کسری از وزن، چگالی سلولی بیشتری نسبت به اسید سرب دارند. سلول های فسفات آهن لیتیوم تراکم سلولی کمتری نسبت به یون لیتیوم دارند. این باعث می شود که آنها فرار کمتری داشته باشند، استفاده از آنها ایمن تر باشد و تقریباً جایگزینی یک به یک برای بسته های AGM ارائه می دهد. برای رسیدن به چگالی مشابه سلول های لیتیوم یونی، باید سلول های فسفات آهن لیتیوم را به صورت موازی روی هم قرار دهیم تا ظرفیت آنها افزایش یابد. بنابراین بسته‌های باتری‌های فسفات آهن لیتیوم با ظرفیت یک سلول یون لیتیوم بزرگ‌تر خواهند بود، زیرا برای رسیدن به همان ظرفیت به سلول‌های بیشتری به موازات نیاز دارند. سلول‌های فسفات آهن لیتیوم را می‌توان در محیط‌های با دمای بالا استفاده کرد، جایی که سلول‌های یون لیتیوم نباید بالاتر از 60+ سانتی‌گراد استفاده شوند. عمر تخمینی معمول یک باتری فسفات آهن لیتیوم 1500-2000 چرخه شارژ تا 10 سال است. به طور معمول یک بسته فسفات آهن لیتیوم شارژ خود را برای 350 روز نگه می دارد. سلول های لیتیوم فسفات آهن چهار برابر (4 برابر) ظرفیت باتری های اسید سرب دارند. سلول‌های لیتیوم یون جداگانه معمولاً دارای ولتاژ نامی 3.6 ولت یا 3.7 ولت هستند. ما از چندین سلول به صورت سری (معمولاً 3) برای ساخت یک بسته باتری لیتیوم یونی 12 ولتی استفاده می کنیم. برای استفاده از سلول های لیتیوم یونی برای یک پاوربانک 12 ولتی، آنها را 3 به صورت سری قرار می دهیم تا یک پک 12.6 ولتی بدست آوریم. این نزدیکترین ولتاژی است که می توانیم به ولتاژ اسمی یک باتری اسید سرب مهر و موم شده با استفاده از یون لیتیوم برسیم ...
ادامه مطلب…